mehr
Alle diese Wege lassen uns Einblick tun in die allen oberitalienischen Seen mit ihrem milden Klima eigene reiche Vegetation. Der Wald besteht an den untern Hängen aus prachtvollen Kastanienhainen, weiter oben folgen dichte Buchenbestände und endlich vereinzelte Baumgruppen und einzelne verkümmerte Sträucher.
In geologischer Beziehung besteht der Monte Generoso in seinen obersten Partien und am ganzen O.-Hang aus unterem Lias, während der W.-Hang mit einer Reihe von triasischen Dolomitbänken zum Luganersee absteigt. Das Ganze endlich ruht auf einer porphyrischen Grundmasse, dem Kern des Gewölbes Monte Generoso-Monte Caprino. Einzig am S.-Hang findet sich eine kleine Mulde mit oberem Lias, Dogger-Malm (sog. unterer Majolica) und Neocom (sog. oberer Majolica). Besonders bemerkenswert ist der ganze Bergstock endlich auch in botanischer Hinsicht, indem sich hier auf kleinem Raum eine ganze Reihe von schönen und seltenen Pflanzenarten zusammenfinden, die man sonst nur einzeln über weite Gebiete zerstreut antrifft.
Als besonders charakteristisch nennen wir folgende Arten, von denen wir die nur hier vorkommenden mit ! bezeichnen: Helleborus viridis und H. niger, Alyssum montanum, Arabis sagittata und A. muralis, Draba stellata!, Biscutella cichoriifolia (Felsen unter San Nicolao), Polygala vulgare var. pedemontanum und P. alpestre, Helianthemum polifolium;
Silene italica, S. saxifraga und S. otites;
Dianthus atrorubens und D. monspessulanus var. controversus, Sagina subulata, Cerastium lineare, Ruta graveolens;
Cytisus capitatus, C. nigricans, C. hirsutus und C. laburnum;
Anthyllis vulneraria und A. rubriflora, Trifolium alpestre, Oxytropis Huteri, Lathyrus gracilis und L. montanus var. linifolius, Potentilla villosa var. minor und P. caulescens var. viscosa, Cnidium silaifolium!, Ligusticum Seguieri!, Peucedanum offcinale!, Heracleum sibiricum;
Galium aristatum, G. purpureum, G. vernum, G. rubrum und G. mollugo var. Gerardi;
Cornus mas, Knautia pubescens;
Achillea clavennae!, A. setacea, A. stricta und A. dentifera;
Anthemis tinctoria und A. Triumfetti!, Chrysanthemum heterophyllum, Carduus defloratus var. Crassifolius und C. tenuifolius, Scorzonera humilis, Leontodon tenuiflorus und L. incanus, Hypochoeris glabra, Crepis setosa;
Hieracium Hoppeanum, H. villosiforme, H. pseudoporrectum, H. laevigatum, H. Balbisianum, H. Berardianum und H. albidum;
Phyteuma Scheuchzeri var. columnae, Campanula Raineri!, Hyoscyamus niger, Lathraea squamaria, Rhinanthus maior, Antirrhinum orontium, Sideritis montana, Plantago serpentina var. bidentata, Euphorbia esula, Daphne alpina, Asarum europaeum, Parietaria diffusa, Ostrya carpinifolia, Quercus terris (auf der Alp von Melano), Iris graminea;
zahlreiche Orchideen;
Narcissus poeticus (ganze Felder), Asparagus tenuifolius, Asphodelus albus, Allium pulchellum, Veratrum nigrum, Luzula Sieberi;
Carex Pairaei, C. tenax, C. mucronata und C. capillaris;
Trisetum argenteum!, Festuca aurea, Vulpia myurus, Notholaena Marantae!, Asplenum septentrionale, Adiantum capillus Veneris (bei Rovio), Onoclea struthiopteris.
Ferner nennt man noch Paeonia officinalis, Viola Comollia, Laserpitium peucedanoides und L. marginatum, Cirsium pannonicum, Phyteuma Charmelii, Campanula caespitosa, Juncus tenuis, Carex Linkii, Avena lucida, Oplismenus undulatifolius!, Saussurea lapathifolia, Sedum cepæa, Inula hirta, Saxifraga mutata!, Laserpitium marginatum var. Gaudini, Dorycnium herbaceum, Centaurea transalpina, Clematis recta, Cirsium erisithales, Asperula cynanchica var. longiflora. Vergl. die von Prof. Penzig im Giornale botan. Ital. 1879 veröffentlichte Arbeit über die Flora des Monte Generoso.